अस्सल नगरी: सदाशिव अमरापूरकर
लेखक- श्रीपाद मिरीकर,
नगरच्या मातीत जन्मलेले व वाढलेले कीर्तिवंत रंगकर्मी सदाशिव अमरापूरकरांचे निधन नगरकरांना दुःखदायक व क्लेशकारी वाटते. आपल्यातील एक मोहरा गमावला आहे याची खंत नाट्य व सिनेप्रेमी नगरकरांतून व्यक्त होत आहे.
सदाशिव अमरापूरकर यांच्याशी आमची वडिलोपार्जित मैत्री असल्याने त्यांना मी बालपणापासून ओळखतो. लहानपणी पाहत असलेला बंडू स्वतःच्या गुणांनी पुढे जात मुंबईत एक मोठा कलाकार, अभिनेता व दिग्दर्शक म्हणून प्रतिष्ठीत झाला, याचा सार्थ अभिमान नगरकरांना वाटे.
कौटुंबिक पातळीवर सर्वांशी स्नेह जपणारा सदाशिव सर्वांना आपला वाटे. माझे व्याही अनिल क्षीरसागर हे सदाशिव चे जिवलग मित्र. त्यामुळे माझ्या मुलाच्या लग्न समारंभात मांडव उभारणीपासून ते शेवटपर्यंत सदाशिवने स्वतः घेतलेले परिश्रम पाहून सर्वच थक्क झाले. अकरा वर्षांपूर्वी नगरला झालेल्या ८३ व्या अ.भा. मराठी नाट्य संमेलनासाठी त्याने जीवाचे रान केले होते. त्यांच्या आजारपण व निधनाच्या वृत्ताने नगरकरांच्या मनात काळजीची छाया पसरली. तिला दुःखद बातमीने विराम दिला. समस्त नगरकर रसिक अमरापूरकर कुटुंबियांच्या दुःखात सहभागी आहेत.
व्यावसायिक मराठी रंगभूमी बरोबरच मराठी हिंदी सिनेसृष्टीत गेली तीस वर्षे अभिनय व दिग्दर्शनात सतत अग्रेसर राहून नगरचे नाव उंचावणारे सदाशिव अमरापूरकर हे सामाजिक बांधिलकी मानून सेवाकार्य करणारे कार्यकर्ते होते. चंदेरी दुनियेच्या झगमगाटात अनेक वर्षे राहूनही त्यांचे नगरच्या मातीवरील व लोकांवरील प्रेम अखेरपर्यंत अबाधितच राहिले.
अमरापूरकर कुटुंबीय हे मुळचे शेवगाव तालुक्यातील अमरापूर गावचे. त्यांचे वडील (कै.) दत्तोपंत अमरापूरकर यांनी अत्यंत प्रतिकूल परिस्थितीत नगरला येउन व्यवसायात यश मिळविले. ते सामाजिक कार्यकर्ते आणि नगरसेवकही होते. वडिलांचा रोखठोकपणा, परखडपणा, परिस्थितीवर मात करण्यासाठी करावा लागणारा संघर्ष वगेरे गुणांचा वारसा घेऊन जन्मलेल्या सदाशिवला शालेय जीवनात क्रिकेटचे मोठे वेद होते. १९५७ मध्ये नगरच्या नवीन मराठी शेलेत संमेलनासाठी बसविण्यात आलेल्या ‘पत्तेनगरीत’ या नाटकात केलेली छोटीसी भूमिका सदाशिवला रंगभूमीचा परिचय करून देणारी ठरली.
तेव्हापासून नाटके पाहण्याची आवड त्यांना निर्माण झाली. नगरला अहमदनगर एज्यु. सोसायटीच्या हायस्कूलमध्ये शिकताना त्यांचे क्रिकेटचे वेद वाढत गेले. मुख्याध्यापक द. धो. नगरकर हे स्वतः क्रिकेट, संगीत व नाटकांचे शौकीन होते. त्याकाळात शाळेत मधुकर मालशे व रासोटे हे शिक्षक संमेलनाची नाटके बसवीत. ती पाहण्याची त्यांना आवड होती. त्याच काळात अहमदनगर कॉलेजमध्ये प्रा. मधुकर तोरडमल यांच्या ‘भोवरा’, ‘सैनिक नावाचा माणूस’, ‘काळे बेट लाल बत्ती’, या नाटकांचा दबदबा निर्माण झाला होता. शाळांत परीक्षा उत्तीर्ण होऊन अमरापूरकर हे अहमदनगर कॉलेजमध्ये जाण्यापूर्वीच प्रा. तोरडमल कोलेजची नोकरी सोडून मुंबईला व्यावसायिक रंगभूमीत दाखल झाले.
नगरच्या तरुण रंगकर्मीपुढे स्वाभाविकच त्यांचा आदर्श उभा राहिला. कॉलेजच्या प्री. डिग्रीच्या पहिल्या वर्षात अमरापूरकर यांनी ‘एक रात्र अमावस्येची’ या नाटकात काम करून ‘उत्तेजनार्थ’ बक्षीस मिळवले. पुढे नाटकांचा प्रवास वेगाने सुरु झाला. क्रिकेटच्या वेडाची जागा नाटकांनी घेतली. नाट्यस्पर्धा, युवक महोत्सव यामध्ये कॉलेजच्या चार-पाच वर्षात अमरापूरकर व त्यांच्या मित्रमंडळाने २०-२५ बक्षिसे मिळविली. त्यांच्या आग्रहाखातर प्राचार्य थोमस बार्नबस यांनी पुणे विद्यापीठाचा युवक महोत्सव साजरा केला.
पुढे नगरला छबिलदास रंगमंचाच्या धरतीने सोसायटी हायस्कूलमध्ये प्रायोगिक नाटकांसाठी ‘इंटीमेट ग्रुप’ स्थापन झाला. कॉलेजच्या पाच वर्षात व पुढील सात-आठ वर्षात अमरापूरकर व सहकाऱ्यांनी २२ नाटके व १५० एकांकिका सादर केल्या. राज्य नाट्य स्पर्धेत नगरचा दबदबा निर्माण झाला. ‘छिन्न’, ‘मसीहा’, ‘काही स्वप्ने विकायची’, ही त्यांची गाजलेली नाटके.
एकलव्याप्रमाणे अभिनय व दिग्दर्शनाची साधना करीत सदाशिव अमरापूरकर यांनी वडिलांचा विरोध पत्करून व्यावसायिक रंगभूमीवर पदार्पण केले. त्यांच्या पत्नी सुनंदा (करमरकर) याही त्यांच्या ग्रुपमधील नाटकात कामे करीत. व्यावसायिक नाटके व पुढे सिनेमात पदार्पण करताना त्यांची समाज प्रगल्भ झाली होती. विजय तेंडूलकर, डॉ. लागू यांच्यासारख्या स्नेह्यांमुळे त्यांनी सामाजिक कृतज्ञता निधीच्या कार्यात सहभाग घेतला. १९८२ मधील एका नाटकाची त्यांची भूमिका तेंडुलकरांनी गोविंद निहलानी यांना दाखविली. निहलानी यांनी अमरापूरकर यांना त्याच वर्षी ‘अर्ध्यसत्य’ सिनेमात रामा शेट्टीची भूमिका दिली. या संधीचे अमरापूरकर यांनी सोने केले. तेव्हापासून हिंदी चित्रपटातील खलनायकांच्या भूमिकांची त्यांच्याकडे रीघ लागली.
पुढे हिंदी चित्रपट सृष्टीत त्यांनी स्वतःचे स्थान निर्माण केले. ते इंग्रजी चित्रपटातही भूमिका करत असत. मराठी-हिंदी चित्रपटातील अभिनय, दूरदर्शन मालिकांमधील अभिअनय व दिग्दर्शन, तसेच संत तुकारामांच्या जीवनावरील प्रायोगिक नाटक, नाट्याभिनयावरील ग्रंथलेखन, वृत्तपत्रीय लेखन, नगरच्या नाट्यसंमेलनात कार्याध्यक्ष या नात्याने केलेलेमार्गदर्शन , सामाजिक संस्थांना मदत करणे, अशी अनेक व्यवधाने ते अगदी सहजपणे सांभाळत. अधूनमधून त्यांचे परदेश दौरेही चालू असत.
नगरच्या मातीवर व माणसांवरील अतीव प्रेमामुळे ते सवड मिळताच नगरला येत व मित्रमंडळींच्या गोतावळ्यात सामील होत. पुढे उतारवयात नगरलाच येउन स्थायिक होणे त्यांना अपरिहार्य वाटे. नगरच्या ऐतिहासिक वस्तूसंग्रहालयाला एकेकाळी आर्थिक आधार देणारे अमरापूरकर आता आपल्यात नाहीत. त्यांना भावपूर्ण श्रद्धांजली…
_______________________________________________________
Author - Shripad Mirikar,
Nagarkaras, born and raised in the soil of the town, feel sad and painful due to the death of the celebrated color artist Sadashiv Amrapurkar. It is expressed in the drama and the cinematic city corporations that one of us has lost a penny.
Since my childhood friendship with Sadashiv Amrapurkar, I know him from childhood. Bundu, who was looking at his childhood, went ahead with his own qualities, became a big actor, actor and director in Mumbai, that is, the pride of the city.
Make friends with all your friends at the family level. My wife Anil Kshirsagar is a close friend of Sadashiv. Therefore, at the time of my son's wedding ceremony, everyone was amazed at the indigenous formation of Mandhav from the beginning till the end. Eleventh years ago, 83rd AH He had deserted his life for the theater of Marathi theater. The news of their sickness and fury caused a shadow of concern in the minds of the citizens. Her sad news paused. All the Nagarkar are involved in the misery of Amrapurkar family.
Sadashiv Amrapurkar, who had always been a leader in acting and directed by the Marathi Marathi film industry for over 30 years, was a social activist who grew up in the name of the Marathi film industry. After spending many years in the sparks of the Chanderi world, his love for the soil and the people remained untouched till the end.
Amrapurkar family is from Amrapur village in Shevgaon taluka. His father (Late) Dattapant Amrapurkar got success in the business of visiting the city in very unfavorable circumstances. He was also a social activist and a councilor. The struggle of the father to overcome the situation, the struggle to overcome the situation, the birth of the great qualities, Sadashiva is a great English teacher in school life. In 1957, the small role played in the drama 'Pattane Nagar' set for the meeting of the new Marathi Shellat in the city was introduced by Sadashiva.
Since then, they have developed an interest in theater. Ahmednagar Education Nagar Their Vedas in the society grew up while learning in high school. Headmaster Wash Nagarakar himself is a fond of cricket, music and dramas. At that time, Madhukar Malse and Rochette, teachers in the school, set up drama plays. They loved watching it. At the same time professor in Ahmednagar College These plays were dominated by Madhukar Toddmal's 'Bhoobara', 'Sanyo Naam Kaa Man', 'Kale Island Lal Batti'. After passing the examination in the schools, Amrapurkar went to Ahmadnagar College, before going to the PV. After leaving the job of Tordammal college, Mumbai came to the commercial theater.
Naturally the young painters of the city were their ideal for the ideals. College Pre. In the first year of the degree, Amrapurkar got 'Excitement' award by working in a drama 'Amavasyaachchi'. Later, the journey of drama started rapidly. Cricket crazy places are being played by theater. Amrapurkar and his friends won 20-25 prizes in the four-five years of college in the Natya Contest, Youth Festival. Principal Thomas Barnabas celebrated the Youth Festival of Pune University after his insistence.
Later, 'Intimate Group' was set up for the experimental plays in society high school on the land of Chhabildas Rangamancha. Amrapurkar and his colleagues present 22 plays and 150 singles in the next five years and in the next seven-eight years. In the state drama competition, the influence of Nagar was born. 'Chintan', 'Masih', 'To buy some dreams', their plays are performed.
Sadashiv Amrapurkar made his acting debut in the commercial stage by opposing his father. His wife Sunanda (Karmarkar) also works in his group drama. Professional drama and further debut in the film, his society became profound. Vijay Tendulkar, Dr. Because of his affection like applicable, he participated in the work of social gratitude fund. Tendulkar played a role in the 1982 play Govind Nihalani. Nihalani gave Amrapurkar the role of Rama Shetty in the film 'Arthastya' in that same year. Amrapurkar made this opportunity of gold. From then on, the role of the villains in the Hindi movie started.
Later in the Hindi film industry he created his own place. He also played an English film. Acting in the Marathi-Hindi film, acting and direction of television series, as well as experimental drama on the life of Sant Tukaram, authorship of dramatics, newspaper writing, career guidance in the drama of the city, and the guidance of social organizations, helps them easily manage. Occasionally his foreign tours continued.
With great affection for the people of the town and the people, they get the opportunity to join the city and join the friendly atmosphere. They were inevitable to get settled down and settled in the city. Amrapurkar, who once gave financial support to the historical building of the city, is no longer with you. Emotional tribute to them ...
लेखक- श्रीपाद मिरीकर,
नगरच्या मातीत जन्मलेले व वाढलेले कीर्तिवंत रंगकर्मी सदाशिव अमरापूरकरांचे निधन नगरकरांना दुःखदायक व क्लेशकारी वाटते. आपल्यातील एक मोहरा गमावला आहे याची खंत नाट्य व सिनेप्रेमी नगरकरांतून व्यक्त होत आहे.
सदाशिव अमरापूरकर यांच्याशी आमची वडिलोपार्जित मैत्री असल्याने त्यांना मी बालपणापासून ओळखतो. लहानपणी पाहत असलेला बंडू स्वतःच्या गुणांनी पुढे जात मुंबईत एक मोठा कलाकार, अभिनेता व दिग्दर्शक म्हणून प्रतिष्ठीत झाला, याचा सार्थ अभिमान नगरकरांना वाटे.
कौटुंबिक पातळीवर सर्वांशी स्नेह जपणारा सदाशिव सर्वांना आपला वाटे. माझे व्याही अनिल क्षीरसागर हे सदाशिव चे जिवलग मित्र. त्यामुळे माझ्या मुलाच्या लग्न समारंभात मांडव उभारणीपासून ते शेवटपर्यंत सदाशिवने स्वतः घेतलेले परिश्रम पाहून सर्वच थक्क झाले. अकरा वर्षांपूर्वी नगरला झालेल्या ८३ व्या अ.भा. मराठी नाट्य संमेलनासाठी त्याने जीवाचे रान केले होते. त्यांच्या आजारपण व निधनाच्या वृत्ताने नगरकरांच्या मनात काळजीची छाया पसरली. तिला दुःखद बातमीने विराम दिला. समस्त नगरकर रसिक अमरापूरकर कुटुंबियांच्या दुःखात सहभागी आहेत.
व्यावसायिक मराठी रंगभूमी बरोबरच मराठी हिंदी सिनेसृष्टीत गेली तीस वर्षे अभिनय व दिग्दर्शनात सतत अग्रेसर राहून नगरचे नाव उंचावणारे सदाशिव अमरापूरकर हे सामाजिक बांधिलकी मानून सेवाकार्य करणारे कार्यकर्ते होते. चंदेरी दुनियेच्या झगमगाटात अनेक वर्षे राहूनही त्यांचे नगरच्या मातीवरील व लोकांवरील प्रेम अखेरपर्यंत अबाधितच राहिले.
अमरापूरकर कुटुंबीय हे मुळचे शेवगाव तालुक्यातील अमरापूर गावचे. त्यांचे वडील (कै.) दत्तोपंत अमरापूरकर यांनी अत्यंत प्रतिकूल परिस्थितीत नगरला येउन व्यवसायात यश मिळविले. ते सामाजिक कार्यकर्ते आणि नगरसेवकही होते. वडिलांचा रोखठोकपणा, परखडपणा, परिस्थितीवर मात करण्यासाठी करावा लागणारा संघर्ष वगेरे गुणांचा वारसा घेऊन जन्मलेल्या सदाशिवला शालेय जीवनात क्रिकेटचे मोठे वेद होते. १९५७ मध्ये नगरच्या नवीन मराठी शेलेत संमेलनासाठी बसविण्यात आलेल्या ‘पत्तेनगरीत’ या नाटकात केलेली छोटीसी भूमिका सदाशिवला रंगभूमीचा परिचय करून देणारी ठरली.
तेव्हापासून नाटके पाहण्याची आवड त्यांना निर्माण झाली. नगरला अहमदनगर एज्यु. सोसायटीच्या हायस्कूलमध्ये शिकताना त्यांचे क्रिकेटचे वेद वाढत गेले. मुख्याध्यापक द. धो. नगरकर हे स्वतः क्रिकेट, संगीत व नाटकांचे शौकीन होते. त्याकाळात शाळेत मधुकर मालशे व रासोटे हे शिक्षक संमेलनाची नाटके बसवीत. ती पाहण्याची त्यांना आवड होती. त्याच काळात अहमदनगर कॉलेजमध्ये प्रा. मधुकर तोरडमल यांच्या ‘भोवरा’, ‘सैनिक नावाचा माणूस’, ‘काळे बेट लाल बत्ती’, या नाटकांचा दबदबा निर्माण झाला होता. शाळांत परीक्षा उत्तीर्ण होऊन अमरापूरकर हे अहमदनगर कॉलेजमध्ये जाण्यापूर्वीच प्रा. तोरडमल कोलेजची नोकरी सोडून मुंबईला व्यावसायिक रंगभूमीत दाखल झाले.
नगरच्या तरुण रंगकर्मीपुढे स्वाभाविकच त्यांचा आदर्श उभा राहिला. कॉलेजच्या प्री. डिग्रीच्या पहिल्या वर्षात अमरापूरकर यांनी ‘एक रात्र अमावस्येची’ या नाटकात काम करून ‘उत्तेजनार्थ’ बक्षीस मिळवले. पुढे नाटकांचा प्रवास वेगाने सुरु झाला. क्रिकेटच्या वेडाची जागा नाटकांनी घेतली. नाट्यस्पर्धा, युवक महोत्सव यामध्ये कॉलेजच्या चार-पाच वर्षात अमरापूरकर व त्यांच्या मित्रमंडळाने २०-२५ बक्षिसे मिळविली. त्यांच्या आग्रहाखातर प्राचार्य थोमस बार्नबस यांनी पुणे विद्यापीठाचा युवक महोत्सव साजरा केला.
पुढे नगरला छबिलदास रंगमंचाच्या धरतीने सोसायटी हायस्कूलमध्ये प्रायोगिक नाटकांसाठी ‘इंटीमेट ग्रुप’ स्थापन झाला. कॉलेजच्या पाच वर्षात व पुढील सात-आठ वर्षात अमरापूरकर व सहकाऱ्यांनी २२ नाटके व १५० एकांकिका सादर केल्या. राज्य नाट्य स्पर्धेत नगरचा दबदबा निर्माण झाला. ‘छिन्न’, ‘मसीहा’, ‘काही स्वप्ने विकायची’, ही त्यांची गाजलेली नाटके.
एकलव्याप्रमाणे अभिनय व दिग्दर्शनाची साधना करीत सदाशिव अमरापूरकर यांनी वडिलांचा विरोध पत्करून व्यावसायिक रंगभूमीवर पदार्पण केले. त्यांच्या पत्नी सुनंदा (करमरकर) याही त्यांच्या ग्रुपमधील नाटकात कामे करीत. व्यावसायिक नाटके व पुढे सिनेमात पदार्पण करताना त्यांची समाज प्रगल्भ झाली होती. विजय तेंडूलकर, डॉ. लागू यांच्यासारख्या स्नेह्यांमुळे त्यांनी सामाजिक कृतज्ञता निधीच्या कार्यात सहभाग घेतला. १९८२ मधील एका नाटकाची त्यांची भूमिका तेंडुलकरांनी गोविंद निहलानी यांना दाखविली. निहलानी यांनी अमरापूरकर यांना त्याच वर्षी ‘अर्ध्यसत्य’ सिनेमात रामा शेट्टीची भूमिका दिली. या संधीचे अमरापूरकर यांनी सोने केले. तेव्हापासून हिंदी चित्रपटातील खलनायकांच्या भूमिकांची त्यांच्याकडे रीघ लागली.
पुढे हिंदी चित्रपट सृष्टीत त्यांनी स्वतःचे स्थान निर्माण केले. ते इंग्रजी चित्रपटातही भूमिका करत असत. मराठी-हिंदी चित्रपटातील अभिनय, दूरदर्शन मालिकांमधील अभिअनय व दिग्दर्शन, तसेच संत तुकारामांच्या जीवनावरील प्रायोगिक नाटक, नाट्याभिनयावरील ग्रंथलेखन, वृत्तपत्रीय लेखन, नगरच्या नाट्यसंमेलनात कार्याध्यक्ष या नात्याने केलेलेमार्गदर्शन , सामाजिक संस्थांना मदत करणे, अशी अनेक व्यवधाने ते अगदी सहजपणे सांभाळत. अधूनमधून त्यांचे परदेश दौरेही चालू असत.
नगरच्या मातीवर व माणसांवरील अतीव प्रेमामुळे ते सवड मिळताच नगरला येत व मित्रमंडळींच्या गोतावळ्यात सामील होत. पुढे उतारवयात नगरलाच येउन स्थायिक होणे त्यांना अपरिहार्य वाटे. नगरच्या ऐतिहासिक वस्तूसंग्रहालयाला एकेकाळी आर्थिक आधार देणारे अमरापूरकर आता आपल्यात नाहीत. त्यांना भावपूर्ण श्रद्धांजली…
_______________________________________________________
English Translation-
(Please read the important instructions which are at the bottom before reading the translation.)
Sadashiv AmrapurkarAuthor - Shripad Mirikar,
Nagarkaras, born and raised in the soil of the town, feel sad and painful due to the death of the celebrated color artist Sadashiv Amrapurkar. It is expressed in the drama and the cinematic city corporations that one of us has lost a penny.
Since my childhood friendship with Sadashiv Amrapurkar, I know him from childhood. Bundu, who was looking at his childhood, went ahead with his own qualities, became a big actor, actor and director in Mumbai, that is, the pride of the city.
Make friends with all your friends at the family level. My wife Anil Kshirsagar is a close friend of Sadashiv. Therefore, at the time of my son's wedding ceremony, everyone was amazed at the indigenous formation of Mandhav from the beginning till the end. Eleventh years ago, 83rd AH He had deserted his life for the theater of Marathi theater. The news of their sickness and fury caused a shadow of concern in the minds of the citizens. Her sad news paused. All the Nagarkar are involved in the misery of Amrapurkar family.
Sadashiv Amrapurkar, who had always been a leader in acting and directed by the Marathi Marathi film industry for over 30 years, was a social activist who grew up in the name of the Marathi film industry. After spending many years in the sparks of the Chanderi world, his love for the soil and the people remained untouched till the end.
Amrapurkar family is from Amrapur village in Shevgaon taluka. His father (Late) Dattapant Amrapurkar got success in the business of visiting the city in very unfavorable circumstances. He was also a social activist and a councilor. The struggle of the father to overcome the situation, the struggle to overcome the situation, the birth of the great qualities, Sadashiva is a great English teacher in school life. In 1957, the small role played in the drama 'Pattane Nagar' set for the meeting of the new Marathi Shellat in the city was introduced by Sadashiva.
Since then, they have developed an interest in theater. Ahmednagar Education Nagar Their Vedas in the society grew up while learning in high school. Headmaster Wash Nagarakar himself is a fond of cricket, music and dramas. At that time, Madhukar Malse and Rochette, teachers in the school, set up drama plays. They loved watching it. At the same time professor in Ahmednagar College These plays were dominated by Madhukar Toddmal's 'Bhoobara', 'Sanyo Naam Kaa Man', 'Kale Island Lal Batti'. After passing the examination in the schools, Amrapurkar went to Ahmadnagar College, before going to the PV. After leaving the job of Tordammal college, Mumbai came to the commercial theater.
Naturally the young painters of the city were their ideal for the ideals. College Pre. In the first year of the degree, Amrapurkar got 'Excitement' award by working in a drama 'Amavasyaachchi'. Later, the journey of drama started rapidly. Cricket crazy places are being played by theater. Amrapurkar and his friends won 20-25 prizes in the four-five years of college in the Natya Contest, Youth Festival. Principal Thomas Barnabas celebrated the Youth Festival of Pune University after his insistence.
Later, 'Intimate Group' was set up for the experimental plays in society high school on the land of Chhabildas Rangamancha. Amrapurkar and his colleagues present 22 plays and 150 singles in the next five years and in the next seven-eight years. In the state drama competition, the influence of Nagar was born. 'Chintan', 'Masih', 'To buy some dreams', their plays are performed.
Sadashiv Amrapurkar made his acting debut in the commercial stage by opposing his father. His wife Sunanda (Karmarkar) also works in his group drama. Professional drama and further debut in the film, his society became profound. Vijay Tendulkar, Dr. Because of his affection like applicable, he participated in the work of social gratitude fund. Tendulkar played a role in the 1982 play Govind Nihalani. Nihalani gave Amrapurkar the role of Rama Shetty in the film 'Arthastya' in that same year. Amrapurkar made this opportunity of gold. From then on, the role of the villains in the Hindi movie started.
Later in the Hindi film industry he created his own place. He also played an English film. Acting in the Marathi-Hindi film, acting and direction of television series, as well as experimental drama on the life of Sant Tukaram, authorship of dramatics, newspaper writing, career guidance in the drama of the city, and the guidance of social organizations, helps them easily manage. Occasionally his foreign tours continued.
With great affection for the people of the town and the people, they get the opportunity to join the city and join the friendly atmosphere. They were inevitable to get settled down and settled in the city. Amrapurkar, who once gave financial support to the historical building of the city, is no longer with you. Emotional tribute to them ...
(Important Notice- We are trying to improve translations in English. If there are any suggestions, mistakes, changes, please send us an email to oacnagar@gmail.com This is not intended to hurt anyone's feelings.)
(महत्वपूर्ण सूचना - आम्ही इंग्रजीत भाषांतर सुधारण्याचे प्रयत्न करत आहोत. काही सूचना, चुका, बदल असतील तर आम्हाला oacnagar@gmail.com या इमेल वर पाठवाव्यात. यामागे कुणाच्याही भावना दुखावण्याचा हेतू नाही.)
टिप्पणी पोस्ट करा